Self - centered illusion art
~~
Πολλοί διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα, η οποία υποδηλώνει μια ρεαλιστική ευέλικτη προσαρμοστικότητα όταν καταφέρνει να διατηρεί το μέτρο προσδίδοντας μια διαυγή πινελιά, ένα διαχρονικό αριστοκρατικό αποτύπωμα στη φευγαλέα υποκειμενικότητα ως μια σοβαρή και αυταπόδεικτη απόδειξη της αξίας σαν αντίκα ακριβή που άντεξε στου χρόνου τη σκουριά ενσωματώνοντάς τη φωτεινή απόχρωση στη δική της κοσμική μεγαλοπρέπεια, βλέποντας μελαγχολία σε πράγματα όχι επειδή υπάρχει αλλά επειδή θα θέλανε για τους άλλους να υπάρχει γιατί την κουβαλάνε οι ίδιοι, κρίνοντας μέσα από το δικό τους καλειδοσκοπικό τους κενό. Επειδή δεν είναι οι ίδιοι ικανοί να προσδώσουν τη χάρη σε ποικίλα είδη δημιουργίας που προσθέτουν μια ολοκληρωμένη διάσταση στο συνολικό γίγνεσθαι καθώς υπεκφεύγουν επιμελώς των ευθυνών που τους αναλογούν. Ταυτόχρονα προσπαθούν να δραπετεύουν σε πράγματα διαφορετικά που όμως μιλάνε για τα ίδια πράγματα ενώ στην ουσία παραμένουν στο ίδιο αδιέξοδο κελί που έχτισαν για τη μοναξιά τους. Επειδή ακριβώς αδυνατούν να φτάσουν και στο δικό τους αμερόληπτο ενδόμυχα ιδανικό. Φτάνουν δε στο αποκορύφωμα να εξυμνούν μονότονα τη χαρά η οποία δεν έχει ανάγκη από υποβολέα και συμπαραστάτη καθώς μέσα στην κραυγαλέα της διάσταση τυχαίνει να είναι πλήρης. Στιγματίζονται αποκτώντας την τάση να στιγματίζουν εκπέμποντας τελικά μέσα από μία περιττή και μονoδιάστατη επιδειξιομανία που γίνεται υπερβολή τη δική τους αρνητικότητα. Γι' αυτό άλλωστε συνήθως μέσα από τα έργα των άλλων και όχι τη δική τους δημιουργικότητα προσπαθούν επί ματαίω να υπενθυμίσουν τη ματαιωμένη τους υπόσταση.
