Είναι απίστευτο αλλά άμα το καλοσκεφτείς συνειδητοποιείς πόσο δρόμο κάναμε για να συναντηθούμε. Που αν και ερχόμενοι από διαφορετικές κατευθύνσεις φάνηκε πως υπηρετούσαμε τα ίδια ιδανικά. Σαν δύο χαμένες ψυχές που μυστικά η μία υποστήριζε την άλλη. Όπως τότε στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία. Εκπροσωπώντας υποτίθεται δύο κόσμους διαφορετικούς, πάνω στην ίδια ευθεία από αντίθετες κατευθύνσεις, συναντηθήκαμε στην αφάνεια
