Το μίσος και ο ρατσισμός είναι επίκτητα. Δημιουργούνται όταν στρέφεσαι εναντίον κάποιου ακόμα και μόνο ως αμυνόμενος και σε εμποδίζουν να διεκδικήσεις τα δικαιώματά σου. Όταν λοιπόν αυτή σου η πρόθεση δεν έχει μόνιμο χαρακτήρα αλλά μόνο για την επίλυση μίας υπόθεσης αγανακτείς περισσότερο και στρέφεσαι ακόμα πιο έντονα κατά του ατόμου που υποτίθεται μισείς. Και για να αμυνθείς αλλά υποσυνείδητα και για να εκδικηθείς εκείνον που αισθάνεσαι ότι σε αδίκησε υιοθετώντας στην ουσία την δική του οπτική. Προκύπτουν δηλαδή από το αδιέξοδο που συχνά σε φέρνουν εκείνοι που σε αδικούν. Γι αυτό η κρίση των τρίτων και η αντιμετώπιση συχνά που έχουμε από αυτούς είναι σημαντικότερη από τις ίδιες τις προσωπικές και φευγαλέες κυρίως από τη φύση τους προθέσεις.
Ακόμα και η απάθειά τους. "Ο κόσμος είναι επικίνδυνος, όχι εξαιτίας αυτών που κάνουν το κακό,
αλλά εξαιτίας αυτών που τους κοιτάζουν χωρίς να κάνουν τίποτα".
Ακόμα και η απάθειά τους. "Ο κόσμος είναι επικίνδυνος, όχι εξαιτίας αυτών που κάνουν το κακό,
αλλά εξαιτίας αυτών που τους κοιτάζουν χωρίς να κάνουν τίποτα".